ปางอุ๋ง | การเดินทางไปพิชิตฝัน

เรื่องเล่านักเดินเท้า

ในพื้นที่ 510,100,000 ตารางกิโลเมตรของโลก มันต้องมีสักที่ในโลกบ้างแหละที่จะเป็นแรงบัลดาลใจให้คนหนึ่งคน เก็บเงินอย่างบ้าคลั่งเพื่อที่จะไปพิชิตที่นั่นสักครั้ง

ปางอุ๋ง... “หมอกบนผิวน้ำ” ตอนนั้นที่ได้ยินคำนี้ไม่รู้หรอกว่าอยู่ส่วนไหนของประเทศ อยากไปตั้งแต่ยังไม่ได้เสิร์ชหาข้อมูลเลย คิดอย่างเดียวว่า จะไปแน่ ๆ ต้องไปให้ได้ ไม่อยากเห็นแค่ภาพที่คนอื่นถ่ายมา อยากไปถึงที่แล้วเป็นคนถ่ายภาพมาแบ่งปันให้คนอื่นเห็นมากว่า และแล้ววันนั้นก็มาถึง 3 มีนาคม 2560 อันตัวข้าผ่านการเดินทางอันยากลำบาก มาถึงปางอุ๋งแล้วโว้ยยย!!!!! หงส์ดำดาราดังของที่นี่ว่ายน้ำไปมา บางทีก็ว่ายมาใกล้ฝั่งให้คนถ่ายรูปอย่างคุ้นเคย ช่วงที่ไปเงียบสงบคนน้อยมาก ทุกสิ่งทุกอย่าง ณ เวลานั้นมันลงตัวไปหมด ยิ่งทำให้รู้สึกถึงพลังงานความสมบูรณ์แบบของผืนป่าไทยเหลือเกิน เดินเล่นจนลืมเวลา อาทิตย์ตกดิน กลับเข้าที่พัก ประมาณ 2 ทุ่มหลังอาบน้ำแข็งเสร็จ ก็ออกมาหาอะไรกิน เดินตามกลิ่นหมูกระทะเข้ามาในปาง (ตรงบ้านพักรวมไทย เกสท์เฮาส์) มีคุณลุง คุณป้า เปิดร้านอาหารเล็ก ๆ อยู่ตรงนั้น วันที่ไปมีร้านนี้ร้านเดียวที่เปิด ถ้ามาปางอุ๋งแล้วไม่ได้กินหมูกระทะ คงชักดิ้นชักงอฟาดงวงฟาดงาทั้งคืน พอถึงร้านก็ไม่รอช้า สั่งอาหารกระจาย เห็นคุณป้าอยู่คนเดียว ก็เลยเดินเข้าไปดูในครัว ไม่รู้เพราะส่วนตัวเราเป็นคนจิตใจดีหรือหิวมาก ๆ กันแน่ เลยช่วยคุณป้าจัดเตรียมหมูกระทะสำหรับโต๊ะเราจนเสร็จสับ ไฟแรง ๆ กระทะร้อน ๆ หมูหมักหอม ๆ ซ่าาาาาาาาาาาาา...! เสียงมันหมูชิ้นแรกที่เอาไปวางไว้บนสุดของเตาหมูกระทะ ได้ยินแค่เสียงย่างชิ้นนั้นชิ้นเดียวแหละ นอกนั้นหูดับชั่วครู่ สุกไม่สุกกูแดกหมด น้ำจิ้ม...ไม่รู้จะเอาคำไหนมาพรรณนา ว่ามันอร่อยขนาดไหน ออกแนวน้ำจิ้มซีฟู๊ดบวกน้ำจิ้มสุกี้ คูณความลงตัวไปอีก100 อร่อยจนต้องเดินเข้าไปครัวเองอีกรอบขอน้ำจิ้มเพิ่ม คุณป้าบอกน้ำจิ้มทำเองสูตรป้าเอง ถ้าของไม่หมดคงได้สั่งกินอีกจนท้องแตก คนที่ไปด้วยกันเธอก็ชอบกินแต่ผัก ก็สนุกกูเลยสิคะ... และปกติคุณลุง คุณป้า จะมาเปิดร้านในปางช่วงเทศกาลนักท่องเที่ยวเยอะ ๆ พอกลางเดือนมีนาคม นักท่องเที่ยวจะน้อยลง จะกลับเข้าไปขายในบ้าน (ซึ่งเราจำไม่ได้ว่าบ้านหลังไหน คิคิ)

ปางอุ๋ง เป็นเป็น 1 ที่ในโลกที่อยากมาพิชิต โชคดีเข้าไปอีกแม่งอยู่ในประเทศไทย ทุกอย่างในปางอุ๋ง มันลงตัวไปซะทุกอย่าง คนใจดี บรรยกาศโคตรดี อาหารอร่อย ที่พักจะนอนบ้านพัก หรือนอนเต็นท์ ความสุขใจแม่งก็ 20 ดาวอ่ะ เป็นที่ที่มึงจะไม่เสียดายอ้วกที่เสียไประหว่างการเดินทางมาเลย มั่นใจเลย 90% ของคนที่มาที่นี่ ต้องยิ้มจนกามค้าง กลับบ้านไปก็ยังหุบยิ้มไม่ลงแน่นอน (ทำไมหรอ? …อ๋อ มันหนาว ถุ้ย!!!) ส่วนอีก 10% จะเป็นคนที่กินหมูกระทะจนจุก แล้วมัวแต่กังวลว่าขากลับ ไส้ทะลักออกปากแน่ ๆ ฮ่าาาาาาาๆๆๆ