ช้างตัวแรก | คล้องช้าง ณ เชียงดาว

เรื่องเล่านักเดินเท้า

เมื่อก่อนเคยคิดนะ ถ้าจะมองเห็นทางช้างเผือกได้จะต้องมองผ่านกล้องอย่างเดียวเลย

ป๊าดดดด... และแล้วสิ่งที่คิดเองเออเองก็ผิดไปหมด เรื่องมีอยู่ว่า ครั้งที่ได้ไปเที่ยวเชียงดาว ก้าวแรกที่เท้าเหยียบพื้นฝนก็ลงเม็ดมารับเลย พอยิ่งตอนเย็นฝนก็ตกอย่างกับว่ามีใครเอาน้ำมาสาดใส่หลังคาบ้านพัก ตอนนั้นก็คิดแล้วแหละว่าคงไม่ได้เห็นดาวแล้วเราคืนนี้

ณ เวลา 19.45 น. กับอากาศประมาณ 15 องศา บวกกับความเย็นจากฝนที่หยุดตกไปก่อนฟ้ามืด และละอองน้ำจากหมอก เรากับเจ้หัวหน้าขี้เมาก็นั่งกันอยู่ 2 คนตรงจุดชมวิวของบ้านพัก ที่นี่มืดเร็วสุดๆ หรืออาจเป็นเพราะไฟฟ้าที่นี่มีจำกัดแต่ละบ้านเลยไม่ได้เปิดไฟกันมาก ทั้งหมู่บ้านเงียบสงัด เงียบจนคิดว่าคนในหมู่บ้านแอบหนีกันลงไปข้างล่างป่ะว่ะ ได้ยินแต่เสียงนักท่องเที่ยวบ้านพักใกล้ ๆ กับเสียงตัดไม้ในป่าทั้งคืน

20.10 น. หมอกเลื่อนผ่านหมู่บ้านไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่เรากับเจ้หัวหน้าขี้เมา กับหมาที่มาก่อกวนทั้งวันอีก 3 ตัว หมอกไปช้างก็มา อภิมหาทางช้างเผือกกกกกก! แผ่ออกมาเต็มฟ้าในรัศมีที่ตาสามารถมองเห็นได้ 104 องศาเนี่ย ไม่มีจุดไหนเลยที่มองขึ้นไปแล้วจะไม่เห็นดาว เจ้าช้างตัวใหญ่ผงาดตัวเต็มท้องฟ้า หางอยู่ประมาณทิศตะวันออก ปลายงวงยาวไปสุดสายตาของทิศตะวันตก ตะลึงอยู่สักพักก็วิ่งเข้าไปหยิบกล้องที่ตอนนั้นซื้อมาได้แค่ 3 เดือน (คือก็ใช้ยังไม่เป็นอ่ะนะ) ออกมาเตรียมรบทันที “ว่าแต่...เขาคล้องช้างกันยังไงคะ” ช้างเดินอยู่บนหัว แต่กับถ่ายรูปไม่ได้ ฮ่าๆๆ จะเปิดเน็ตสัญญาณโทรศัพท์ก็กว่าจะขึ้นแต่ละขีดแทบขาดใจ รอสักพักสัญญาณมาก็รีบเปิด บีเกิ้ล! ไม่ใช่ละมึง... เปิดกูเกิลหาข้อมูล โดยมีเวลาจำมาไม่ถึงนาที

โหมด M โอเคเปิดเป็น, ISO 1600 กำลังดี โอเคปรัปเป็น, ค่า F ต่ำสุดที่เลนส์ทำได้ โอเคปรัปได้, ใช้ MF -..-! อันนี้ตั้งไว้เอง แต่กรูตั้งมันไปอยู่ตรงปุ่มไหนว่ะเนี่ยลืม…! และโหมด Live Time ท้าม ท่าม ท้าม ทามมม... ฉิบหายแล้วอยู่ตรงไหนว่ะเนี่ย มันคืออะไรมีด้วยหรอว่ะ หาจนแทบจะงัดกล้องออกมาดูก็ยังหาไม่เจอ เงยหน้ามองดาว ส่วนของงวงช้างเริ่มโดนภูเขาบังเข้าให้แล้ว อากาศหนาว ๆ นี่หัวกรูร้อนยังกะลิงหิมะแช่ออนเซน ลองหมุน Shutter Speed ดู ลดลงไปยันสุด เจอเข้าให้ซะงั้น ทุกอย่างพร้อมก็กดถ่ายไปทั้งที่ไม่ค่อยรู้อะไรหลักการมาก ใช้เวลาภาพละ 1 นาที เดาเวลาเอา ด้วยความดีใจที่ถ่ายติดก็ไม่ได้สนใจอะไร มองจากจอภาพกล้องก็สวยโอเคแล้ว

พอหลังจากเที่ยวกลับมาดูภาพในคอม -..- -..- -..- ดาวยืดเป็นฝนดาวตกเลยจ้า... Noise กับ ดาวนี่แยกกันไม่ออกเลย T_T โธ่...ชีวิต แอบเซ็งนิดหน่อย แต่เป็นคนไม่คิดไรมาก ออกไปทางขำ ๆ มากกว่า ;-) แต่ยังดีที่ได้เห็นโคตรทางช้างเผือกด้วยตาตัวเอง เห็นจากสายตาโดยไม่ต้องใช้เครื่องมืออะไรเลยได้อย่างชัดเจน ยิ่งกว่าดูหนังโรง I MAX หรือดูวิดีโอ 4K อีก ตอนที่เจอคือช่วงกลางเดือนตุลาปี59 ฟินโคตร แต่รูปที่โพสต์นี้ถ่ายตอนต้นเดือนมีนาปี60 ที่เชียงดาวเช่นกัน ช้างออกมาหากินประมาณตี4 มองไม่เห็นเหมือนครั้งแรกต้องใช้แอปพลิเคชั่น Star Chart ช่วยหาตำแหน่งแล้วก็ต้องถ่ายรูปมาดูเท่านั้นถึงจะมองเห็น 0.0

เอาจริง ๆ เลยนะ - จุดที่มองจักรวาลสวยงามที่สุด...ก็พื้นโลกนี่แหละ –

#นักเดินเท้า | ทำไมต้องนักเดินเท้า ... ก็ขับรถไม่เป็นไง -..- | ไม่ใช่โว้ยย.... ฮ่าๆๆๆๆ